Stiltecentrum Rijckehove in Capelle aan den IJssel, 2017.
Titel: “Mensen onderweg”
Techniek: Het kunstwerk bestaat uit 3 panelen . Het linker en rechter paneel zijn van hout met daarop van ander hout een weg uitgezaagd. Dit alles is bewerkt met glas mozaïek, d.w.z. kleine stukjes glas verlijmd op het hout. Omdat het op hout verlijmd is kun je er niet doorheen kijken, maar het glas behoudt wel zijn sprankeling. Het middenpaneel bestaat uit een glasplaat dat bewerkt is met hetzelfde glas maar nu grotere stukken. Deze onderdelen zijn uitgesneden uit platen glas. Omdat dit glas verlijmd is op glas kunnen je er doorheen kijken Deze techniek noemen we glasapplique.
Het kunstwerk laat een weg zien met bergen en dalen, een weg die nergens hetzelfde is. Herkenbaar vanuit het gewone leven waar de levensweg van ieder mens er verschillend uitziet. De mensen op de weg zijn ook verschillend van kleur van vorm als verwijzing naar de veelkleurigheid van mensen. Ieder mens heeft zijn/haar eigen verhaal en eigen kleur. Sommige mensen zijn rechtopstaand weergegeven andere gebogen. Weer anderen met opgeheven armen als teken van blijdschap maar ook als teken van het uitroepen van nood. Er zijn mensen te zien die elkaar troosten en bemoedigen. Mensen geheel uit een stuk glas maar er zijn er ook met een barst of meerdere barsten als verwijzing naar de gebrokenheid , de pijn en het verdriet dat mensen mee kunnen maken in het leven. Als we naar de mensen kijken kunnen we onszelf erin herkennen . Het perspectief van waaruit wij kijken kan sterk wisselen al naar gelang wat wij zelf mee maken op onze weg. Soms zijn wij degene die een ander troost andere keer hebben wij de hulp en bemoediging van een ander nodig. Soms lopen we rechtop omdat het goed gaat en we tevreden of blij kunnen zijn andere keren voelen we ons gebogen omdat er zoveel op onze schouders terecht komt. We kunnen juichen maar ook onze nood klagen en uitroepen. Al deze mensen gaan hun weg door het leven maar worden verbonden door lichtstralen. De lichtstralen komen voort vanuit een krachtige lichtbron. De bron van licht kan voor mensen verschillend zijn. In het christendom is God de bron van licht. We zien een cirkel als verwijzing naar de zon als krachtige warmte en lichtbron. De cirkel staat ook symbool voor eeuwigheid en daarmee voor God. Omdat zowel de cirkel als ook het goddelijke geen begin en geen einde heeft. De cirkel staat ook symbool voor heelheid of het verlangen naar heelheid juist vanuit een wereld waarin we zoveel gebrokenheid ervaren.
Verlangen naar Licht is een gegeven dat alle mensen met elkaar gemeen hebben, zonder licht geen leven. Een kaars branden is daar een uiting van dat in verschillende religies en overtuigingen een rol speelt. Of je nu wel of niet in een God of hogere macht gelooft is het aansteken van een kaars een krachtig symbool. Waar Licht schijnt moet het duister wijken. Het kan ook een uiting zijn van een verlangen naar licht of verlichting van de situatie waar je in zit. Hier in dit verpleeghuis kunnen dat vele redenen zijn waarom mensen verlangen naar licht dat hen bemoedigt en hoop geeft om de situatie waarin ze zich bevinden aan te kunnen , om vol te houden.