Kunstwerk opgebouwd uit diverse lagen beschilderd hout.
Psalm 23 laat geen romantisch of idyllisch beeld zien. In deze Psalm benoemt iemand de strijd die hij voert te midden van de dreigingen van het bestaan. De psalmist schrijft niet vanuit een onbekommerd leven. Hij heeft weet van het leven en van de dood, hij kent de diepe dalen van de duisternis en hij kent zijn belagers. Heel Psalm 23 is te verstaan als een weg gaan door het leven, als een rite de passage.
De triptiek is op Psalm 23 gebaseerd en verbeeldt de zoektocht van de mens in het leven. De weg die mensen gaan met vallen en opstaan. De weg die mensen gaan tussen geloof en ongeloof.
Soms, heel even, zien we iets van de grazige groene weiden en de wateren van rust. Soms ervaren we een plek waar we op adem kunnen komen, waar we ons kunnen opladen.
Heel vaak is de ervaring anders, wanneer de chaos en het duister om zich heen grijpen. Wanneer ziekten, angst, onzekerheid, eenzaamheid, schuld en schaamte je overkomen. Als mens probeer je om je staande te houden, om je weg door het leven te kunnen vervolgen. Misschien wel vanuit de belofte die de Eeuwige eens heeft gedaan aan ons mensen, toen de Eeuwige zich bekend maakte als IK ZAL ER ZIJN VOOR JOU.
Of om het met psalmist van Psalm 23 (vers 4, NBG) te zeggen: ‘Zelfs al ga ik door een dal van diepe duisternis; Gij zijt bij mij.’
Deze triptiek heeft als titel ‘Oneindig verlangen’:
naar ruimte en perspectief op je levenspad
naar de bron waar we ons op kunnen laden
naar uitgetild worden boven pijn en ellende van deze werkelijkheid
naar een plek waar we op adem kunnen komen
naar het goede dat het kwade zal overwinnen
om God te ervaren op de weg die je door het leven gaat.
Dit werk nodigt uit om in de ruimte en het perspectief ervan te gaan staan, ieder met zijn of haar eigen levensverhaal.