Titel: Bruiloft te Kana
Techniek: hout, glas, verf, gips
Het verhaal van de bruiloft te Kana is een verhaal vol hoop. In dit verhaal wordt het leven alvast gevierd zoals God het uiteindelijk heeft bedoeld. Daarom wordt er gesproken over zes vaten in plaats van zeven, het getal van volheid. In het verhaal gaat het om tekenen van de komst van Gods Rijk.
Als het gaat om Gods Rijk, zijn we er nog lang niet. De wereld en het leven zijn nog steeds toneel van veel ellende, verdriet, onrecht, chaos. Het leven is nog niet zoals God het eens met mensen voorhad. In ons leven is het waswater vaak nog geen wijn. Daardoor is het vaak zo moeilijk om vol te houden en om te blijven geloven.
Het verhaal uit Kana wil ons uitnodigen om de bruiloft te vieren, ook al is het niet altijd feest in het menselijk bestaan. Alvast met elkaar vieren kan de wereld nu al een beetje beter maken. Als we het aandurven met die belofte van God kunnen de harde dingen heel voorzichtig, soms, onverwacht, veranderen en ontdooien.
De kernwoorden water, ontmoeting, hoop en licht, beschreven in het verhaal van Kana uit het Johannes-evangelie, hebben mij geïnspireerd bij het maken van dit kunstwerk.
‘Bruiloft te Kana’ is een kunstwerk in collagetechniek. De contouren van de kruiken staan voor de zes vaten in het verhaal, maar kunnen ook een verwijzing zijn naar fasen in ieder mensenleven. Situaties in het leven kunnen veranderen, mensen kunnen veranderen, niet alles staat vast en is onbeweeglijk. Dat is een teken van hoop!
Het groen van het linkerpaneel verwijst naar de schepping en het steeds weer opnieuw doorbrekende leven, dwars door alle dorheid heen. Er zit ruimte en perspectief in.
Het middenstuk springt er uit, hier gebeurt het. Het geheel is bewerkt met glas, waardoor het oplicht en sprankelt. Daar waar het water wijn wordt, is de voeg rood gekleurd. Dit is de plek waar sprake is van echte ontmoeting tussen mensen onderling, maar ook tussen mens en God. Hier worden mensen geraakt en geïnspireerd.
De smalle strook hout verwijst naar het Licht van God in de wereld. En ook naar het licht, naar de hoop die kan ontstaan in de ontmoeting tussen mensen.
Eenvoudig gestileerde mensfiguren in hout verwijzen naar de rijke verscheidenheid van mensen en kinderen. Eén mensfiguur is duidelijk anders van vorm en van kleur. Het zou Jezus kunnen zijn, die mensen voorleeft en wellicht aanwezig is in de ontmoeting tussen mensen onderweg, op zoek naar het Licht.
Uit het donker van het water stijgen rode stukjes glas op, die meer naar het licht toe de contouren krijgen van vogels. De kleur rood symboliseert de wijn, maar ook de Geest Gods die mensen de adem inblaast, energie en kleur geeft en ons in beweging zet. Vogels als symbool voor vrede, vrijheid en bevrijding waar uiteindelijk ieder mens naar verlangt.