Titel: Zonnelied ( Franciscus van Assisi)
Aangekocht door Laurens locatie “den Hoogenban” in Overschie 2019
Techniek: Glas mozaïek op hout 150×150
Het Zonnelied van Franciscus van Assisi is een lied van verwondering over Gods goede schepping. Het lied spreekt de hoop uit dat wij en de wereld om ons heen, natuur en kosmos beter op elkaar afgestemd raken. Mij treft dat het Zonnelied actueler is dan ooit. Dit ‘Lied der Schepselen’ is een oproep om onze taak als rentmeester van de schepping serieus te nemen.
Het Zonnelied is geschreven aan het einde van een uitermate doorleefd leven. Franciscus leefde vanuit een groot godsvertrouwen. Hij wist zich intens verbonden met de schepping en de natuur. Franciscus koos voor de zieken en melaatsen, met gevaar voor eigen gezondheid.
Hij noemt alle kosmische elementen broeder en zuster. Zo drukt Franciscus uit hoe diep hij zich met Gods schepping verbonden weet. De cirkel verbeeldt het verlangen naar heelheid. Wie weet, kunnen wij ons, net als Franciscus onder een noemer laten brengen met onze medeschepselen, waardoor we het lied van respect en eerbied voor de schepping gaande kunnen houden!
In het kunstwerk Zonnelied (glasmozaïek) zijn de elementen van de schepping (zon, maan en sterren, lucht en wind, water, vuur, aarde en dood) apart weergegeven maar tegelijkertijd in nauwe verbondenheid met elkaar. Ze komen samen in een cirkelvorm. De cirkel staat symbool voor heelheid en het verlangen daarnaar. Zuster dood is weergegeven in wit glas met daar doorheen stralen van geel glas, verbonden met de zon, maar ook met de aarde waar het gele glas uitloopt op zonnebloemen. Zo drukt het kunstwerk uit dat God de mens vasthoudt, zelfs door dood en lijden heen.