Het verhaal van de Wonderbare spijziging is het bekende verhaal over een menigte mensen die samenkomt om naar Jezus te luisteren. Als de dag ten einde komt maken de discipelen zich zorgen dat er geen eten is voor de menigte. Hun idee is om de mensen weg te sturen zodat ze zelf voor hun eten kunnen zorgen.
Jezus zegt tegen hen: “Geef jullie ze maar te eten”. Kijk maar wat jullie zelf hebben en deel dat met de menigte. De vijf broden en twee vissen die ze zelf hebben geven ze vervolgens aan Jezus die hierover het zegen gebed uitspreekt . Jezus breekt het brood en verdeelt het brood en de vis onder de mensen en er blijkt genoeg voor iedereen.
Dit verhaal wordt door alle 4 de evangelisten verteld. Ze leggen ieder andere accenten. Bij Marcus valt op dat hij ook verteld over de rol van de apostelen. Hoe druk zij zijn met het vertellen van het goede nieuws van Jezus, maar ook het helpen van mensen en het genezen van zieken in Jezus naam. Het is steeds weer een komen en gaan van mensen rondom Jezus waardoor de discipelen zo druk zijn dat ze niet eens de kans krijgen om te eten. Jezus zegt dan tegen hen dat ze zich maar even moeten terugtrekken en tijd moeten maken om uit te rusten om zich weer op te kunnen laden.
Dit kunstwerk wil dit verhaal vertellen.
Er is veel groen te zien verwijzend naar de menigte die in groepjes gaat zitten in het groene gras. De groepjes zijn verbeeld door de cirkel waarbinnen gedeeld wordt van brood en vis. Brood en vis staan symbool voor meer dan alleen voedsel om te eten. Elders staat geschreven dat de mens niet leeft van brood alleen. Naast materiële zaken hebben mensen ook voeding nodig om hun leven zin en richting te geven. Het zachtgele glas , met daaronder de Bijbeltekst uit Marcus 6 verwijst naar het Licht van God. Naast dit Licht dat de mensfiguren omgeeft is er ook de liefde van God zichtbaar in het oranjeglas. Licht en Liefde van God om je mee te voeden en op te laden zodat je verder kunt in het leven.
De mensfiguren hebben ieder een eigenkleur en delen iets van zichzelf in de kring met elkaar zichtbaar in de kleine stukjes glas. De kleuren van de mensen mengen zich met het Licht van God.
Die Liefde en dat Licht van God vragen om ervan uit te delen . Dat is alleen mogelijk wanneer je in je eigen leven tijd en ruimte maakt om je door die liefde en dat Licht te laten voeden. De discipelen kregen de opdracht om tijd en ruimte te maken om zich op te laden. Met hen worden ook wij uitgenodigd tijd en ruimte te maken voor God in ons leven. De ene open hand verwijst daarnaar. De andere hand wil uitdelen van datgene dat je als mens mag ontvangen. Het is tegelijkertijd een troost om te beseffen wanneer het even minder goed gaat in je leven je eerst moet zorgen dat je zelf weer oplaadt zonder dat je direct weer inzet voor anderen.
Jezus opdracht “geef jullie ze maar te eten” heeft niet alleen betrekking op concreet voedsel maar ook datgene dat zin geeft aan jouw leven. De discipelen zijn bang dat de vijf broden en twee vissen niet genoeg zijn. Uit het verhaal blijkt het voldoende te zijn wanneer je er van deelt. Vijf en Twee staan voor de boeken van Mozes en de Wet en de Profeten. Deze Zeven boeken hebben zoveel inhoud dat ze je een leven lang richting geven en je kunnen inspireren tot een zinvol leven.
Kunstwerk gemaakt van glasmozaïek in opdracht voor een predikant die afscheid neemt.